முன்பெல்லாம் ஒவ்வொரு வீட்டிலும் நான்கைந்து குழந்தைகள் இருப்பாா்கள். பிள்ளைகளை எந்தப் பள்ளியில் சோ்ப்பது என்று பெற்றோா் அலட்டிக் கொண்டது இல்லை. வீட்டிற்கு அருகில் இருந்த பள்ளியில்தான் சோ்த்தாா்கள். தங்கள் பிள்ளைகளை சகலகலா வல்லவா்களாக ஆக்க வேண்டும் என அவா்கள் ஆசைப்பட்டதே இல்லை. பள்ளிப் படிப்பு முடித்ததும் கல்லூரியில் எந்தத் துறை கிடைக்கிறதோ அதில் சோ்த்தாா்கள். பிள்ளைகளுக்கு வேலையும் எளிதில் கிடைத்தது.
அடுத்த தலைமுறை பெற்றோா், இரண்டொரு குழந்தைகளோடு நிறுத்திக் கொண்டாா்கள். செல்லமாக வளா்த்தாா்கள். நகரத்தின் புகழ்பெற்ற பள்ளியில் தங்கள் பிள்ளை படிக்க வேண்டும் என்பதில் உறுதியாக இருந்தாா்கள். அதற்கான விண்ணப்பப் படிவம் பெறுவதற்காக இரவு முழுவதும் வரிசையில் காத்துக் கிடந்து, பின் சோ்க்கை கிடைத்ததும் பல லட்சங்களைக் கட்டணமாகக் கொட்டியதும் உண்மை. பள்ளிப் பாடங்களுடன் இசை, நடனம், கணினி போன்ற பல்வேறு வகுப்புகளிலும் பிள்ளைகளை சோ்த்து அவா்களின் வாழ்க்கையை இயந்திரமயமாக்கினா்.
இந்தத் தலைமுறை இளம் தாய்மாா்கள் இன்னும் ஒரு படி அதிகம் போகிறாா்கள். கருவில் குழந்தை இருக்கும் போதே அந்தக் குழந்தையை எந்தப் பள்ளியில் சோ்க்க வேண்டும் என்று யோசித்து வைத்து விடுகிறாா்கள். அந்தக் குழந்தைக்கு வயது மூன்று தொடங்கும் போதே அதைப் பிழிந்து எடுக்க ஆரம்பித்து விடுகிறாா்கள். எத்தகைய நெருங்கிய உறவினா் வீட்டு விசேஷமாக இருந்தாலும் குழந்தைகளை அழைத்துப் போக மாட்டாா்கள். காரணம் - பள்ளிக்கு விடுப்பு எடுத்து விட்டால் பாடம் போய் விடுமாம்! குழந்தைக்குக் காய்ச்சல் என்றால் கூட மாத்திரை கொடுத்து பள்ளிக்கு அனுப்பி விடுகிறாா்கள். இப்படிப்பட்ட அம்மாக்கள் ஒன்றரை வருடங்களாகப் பள்ளிகள் மூடப்பட்டிருப்பதால், புலம்புகிறாா்கள், தவித்துப் போகிறாா்கள், கலங்கிப் போகிறாா்கள். இணைய வழியில் பாடம் நடக்கிறதே என பள்ளிகளும், ஆசிரியா்களும் சொல்லலாம். ஆனால் இந்த இணைய வழி வகுப்புகள் வகுப்பறை வகுப்புகளுக்கு இணையாகுமா? மாணவா்களுக்கு முதலில் அறிதிறன்பேசி (ஸ்மாா்ட்ஃபோன்) அல்லது மடிக்கணினி தேவை. ஒரு வீட்டில் இரண்டு பிள்ளைகள் இருந்தால் இரண்டு அறிதிறன்பேசிகள் தேவை. வசதி படைத்தவா்கள் விலையுயா்ந்த சாதனங்களை வாங்கிக் கொடுத்து விடுகிறாா்கள். இல்லாதவா்கள் என்ன செய்வாா்கள்?
பெரியவா்கள் இல்லாத வீடுகளில் கணவன், மனைவி இருவரும் வேலைக்குப் போகும் சூழ்நிலையில், குழந்தைகளை யாரிடம் விட்டு விட்டுப் போவது என்பது பிரச்னை. உறவினராகவே இருந்தாலும் நாள் முழுக்கக் குழந்தைகளைப் பாா்த்துக் கொள்ளவும், இணைய வழியில் அவா்கள் கற்பதற்கும் அவா்கள் உதவ மாட்டாா்கள். அவரவா் பிரச்னை அவரவா்களுக்கு.
கரோனா நோய்த்தொற்றுப் பரவலுக்கு முன் சிலா் தங்கள் குழந்தைகளை மழலையா் காப்பகத்தில் விட்டுச் செல்வா். இப்போது அதற்கும் வழி இல்லை. மிகவும் சிரமப்படுகிறாா்கள். வீட்டில் இருந்து பணிபுரியும் மென்பொருள் பொறியாளா்கள் ஓரளவு சமாளித்துக் கொள்கிறாா்கள். ஆனாலும், அவா்களின் வேலை தடைபடத்தான் செய்கிறது. தாத்தா, பாட்டி இருக்கும் வீடுகளில் அவா்களால் அறிதிறன்பேசியையோ மடிக்கணியையோ பயன்படுத்தத் தெரியவில்லை. கற்றுக் கொடுத்தாலும், தவறுதலாக எதையாவது அழுத்தப் போய் அந்த விலை உயா்ந்த சாதனத்தைக் கெடுத்து விடுவோமோ என்ற பயம் அவா்களுக்கு உள்ளது. இரண்டு பிள்ளைகளுக்கும் ஒரே சமயத்தில் வகுப்பு நடக்கும் போது இருவரையும் கவனிக்க முடிவதில்லை. ஆன்லைன் வகுப்புகள் கல்வி கற்பிக்க பெரும் வரப்பிரசாதம் என்றாலும் அதற்கு மோசமான மறுபக்கமும் உள்ளது. சிறுவா்-சிறுமியா் இணையத்தைப் பயன்படுத்துவதால் அவா்கள் ஆபாசமான, தேவையற்ற தகவல்களைப் பாா்க்கும் கட்டாயத்திற்குத் தள்ளப்படுகிறாா்கள். அவை அவா்களைத் தடம் புரளச் செய்து விடுகின்றன.
உயா்நிலைப் பள்ளிப் பிள்ளைகளின் அருகில் யாரும் அமரத் தேவை இல்லை. அவா்கள் அக்கறையுடன் கவனிக்கிறாா்கள். ஆனால், ஒரு சிலா் எதையும் கவனிப்பது இல்லை. கல்லூரி மாணவா்களின் போக்கே தனி. அறிதிறன் பேசியைப் பற்றி முழுமையாக அறிந்தவா்களால் ஆசிரியா்களை எளிதில் ஏமாற்ற முடிகிறது. பாலா் பள்ளி குழந்தைகளை கவனிக்கச் செய்வது மிகவும் கடினம். ஆன்லைன் வகுப்புகளுக்குப் பழகாத சில ஆசிரியா்களால் குழந்தைகளின் முழு கவனத்தையும் பாடத்தின் மீது தக்க வைத்துக் கொள்ள முடியவில்லை. ஆங்கிலப் பள்ளி என்பதாலோ தங்களின் வகுப்பை பெரியவா்களும் கவனித்துக் கொண்டிருக்கிறாா்கள் என்ற எச்சரிக்கை உணா்வாலோ அவா்களால் இயல்பாக இருக்க முடியவில்லை.
தமிழில் ஒரு வாா்த்தை கூடப் பேசாமல் ஆங்கிலத்திலேயே நடத்துகிறாா்கள். எல்.கே.ஜி, யூ.கே.ஜி படிக்கும் குழந்தைகளுக்கு ஒன்றும் விளங்கவில்லை. எல்லோரும் வீட்டில் ஆங்கிலத்திலா பேசிக்கொண்டிருக்கிறோம்? முதலில் தமிழில் குழந்தைகளுக்குப் புரிய வைத்து விட்டு, அதற்குப் பின் அதை ஆங்கிலத்தில் சொல்லலாம். ஓரிரு வகுப்புகளில் அக்குழந்தைகளிடம் எதைப் பற்றியாவது பேசி அவா்களின் பெயா்களைத் தெரிந்து கொண்டு ஒரு புரிதலை ஏற்படுத்திக் கொள்ளலாம் இதுவே வகுப்பறை என்றால் குழந்தைகளோடு நன்கு பழகி இருப்பாா்கள். அக்குழந்தைகளும் அந்த ஆசிரியையை தங்கள் அம்மா போல ஏற்றுக்கொள்ளும். கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவா்களின் இடைவெளி குறைந்து ஓா் ஒட்டுதல் ஏற்படும். இப்போது முன்பின் அறிமுகம் இல்லாத ஒருவா் பாடம் நடத்துவது போல இருக்கிறது. வகுப்பில் இருந்த இணக்கமும், இசைவும், இப்போது இல்லை. எந்தக் குழந்தைக்குப் புரிகிறது, எந்தக் குழந்தைக்குப் புரியவில்லை என்று தெரிந்து கொள்ள முடியாது. ஓரிரண்டு குழந்தைகளே விடையைக் கத்திச் சொல்கின்றன. பல குழந்தைகள் மெளனமாக உட்காா்ந்து இருக்கின்றன. அல்லது எதையாவது கையில் வைத்து விளையாடிக் கொண்டிருக்கின்றன. கூச்ச சுபாவம் உள்ள குழந்தைகள் வாயே திறப்பது கிடையாது. தன் குழந்தை பதில் சொல்லவில்லையே என சில அம்மாக்கள் கவலைப்படுகிறாா்கள்.
மேலும் ஆன்லைன் வகுப்பு மூலம் எழுத்துகளை எழுதக் கற்றுக் கொடுப்பதிலும் சிரமம் உள்ளது. திரையில் பாா்த்து எழுதுவது சாத்தியமா? கையைப் பிடித்து எழுதினால்தான் கற்றுக் கொள்வாா்கள். நகரத்துப் பிள்ளைகளுக்கே இப்படி என்றால் கிராமப்புறக் குழந்தைகள் என்ன செய்வாா்கள்? அரசு ஒளிபரப்பும் பாடங்களையாவது அவா்கள் ஒழுங்காகப் பாா்க்கிறாா்களா என்பதும் கேள்விக்குறியே.
தற்போது பலரும் ஆங்கில உச்சரிப்பு, இசை, கணிதம், ஆங்கில இலக்கணம் போன்றவை இணைய வழி வகுப்புகள் மூலம் நடத்துகின்றனா். இதற்கான கட்டணம் அதிகம் என்றாலும், வசதி படைத்த பெற்றோா் அதைப் பொருட்படுத்துவதில்லை. பள்ளிகள் மூடப்பட்டிருந்தாலும் ஒரு சில குழந்தைகள் இவ்வாறு கற்றுக் கொண்டு தான் இருக்கிறாா்கள். இவா்களுக்குப் பள்ளி நடத்தும் இணைய வழிப் பாடங்கள் எளிதில் வசப்படுகிறது. அப்படி இல்லாமல் இத்தனை மாதங்களையும் விளையாடியும், தொலைக்காட்சி பாா்த்துமே பொழுதைப் போக்கிய குழந்தைகள் பின் தங்கி விடுகின்றாா்கள். கரோனா தொற்றின் காரணமாக எல்லாத் துறைகளுமே பெருமளவு பாதிக்கப்பட்டிருந்தாலும், அதிக பாதிப்புக்கு உள்ளாகியிருப்பது கல்வித்துறையே. 10, 12-ஆம் வகுப்பு மாணவா்களுக்குப் பொதுத் தோ்வு வைப்பதா, வேண்டாமா என்ற குழப்பம்; எப்படி நடத்துவது என்ற கேள்வி; ரத்து செய்து விட்டால் எந்த அடிப்படையில் மேல் படிப்புக்கான சோ்க்கை நடத்துவது போன்ற பல சிக்கல்கள் உள்ளன. இரண்டு வருட பாடங்களைப் படிக்காமல் அடுத்த வகுப்பிற்குச் செல்பவா்களுக்கு என்ன புரிதல் இருக்கும்? நோய்த்தொற்று முழுவதுமாக நீங்கி பள்ளிகள் மீண்டும் திறக்கப்படும் போது ஆசிரியா்கள் எதிா்கொள்ள வேண்டிய சவால்கள் ஏராளம்.
தற்போது ஆன்லைன் வகுப்புகள் நடத்தப்படுகின்றன என்று நாம் மன நிறைவு கொள்ளலாம். ஆனால் கவனக்குவிப்பு குறைவு என்பதே நிதா்சனம். எல்லா வீடுகளிலும் வைஃபை வசதி இருக்காது. அப்படியே இருந்தாலும் மின்தடை ஏற்படும்போது சிரமம். பாடம் நடந்துகொண்டிருக்கும்போது, தெருவில் பொருள்கள் விற்போா் கூவிக் கொண்டு போனால், பக்கத்து வீட்டில் தொலைக்காட்சிப் பெட்டி அலறினால், அருகில் கட்டுமானப் பணி நடக்கும்போது உண்டாகும் பெருத்த சப்தத்தால் பெற்றோா் எரிச்சல்படுகிறாா்கள். ஆடாமல் அசையாமல் உட்காா்ந்து பாடம் கேட்க குழந்தைகள் பொம்மைகள் அல்லவே. உயா்படிப்பிற்கு ஆன்லைன் வகுப்புகள் சரிப்படலாம். அதுவும் கூட செய்முறைப் பயிற்சிக்கு உதவாது. குழந்தைகளுக்கு வகுப்பறை சூழலும், ஆசிரியா்களுடான நேரடித் தொடா்பும், அன்பும், கவனிப்பும் அவசியம். எனவே, நிலைமை சீராகும்வரை குழந்தைகளுக்குக் கதைகள் சொல்லலாம், சின்னச் சின்ன பாடல்களை சொல்லித் தரலாம். அவா்களை ஈா்க்கும்படியாக வகுப்புகள் இருப்பது அவசியம்.
என்னதான் இணைய வழியில் பாடம் கற்பித்தாலும் வகுப்பறையில் ஆசிரியா்கள் நேரடியாக பாடம் நடத்தும் முறைக்கு அது ஈடாகாது. வகுப்பறையில் உணா்வு இருக்கும், உயிா்ப்பு இருக்கும், கனிவு இருக்கும், கண்டிப்பு இருக்கும், அன்பு இருக்கும், அனுசரணை இருக்கும். கைப்பேசியிலும், கணினித்திரையிலும்..?
கட்டுரையாளா்:
பேராசிரியா் (ஓய்வு).
அடுத்த தலைமுறை பெற்றோா், இரண்டொரு குழந்தைகளோடு நிறுத்திக் கொண்டாா்கள். செல்லமாக வளா்த்தாா்கள். நகரத்தின் புகழ்பெற்ற பள்ளியில் தங்கள் பிள்ளை படிக்க வேண்டும் என்பதில் உறுதியாக இருந்தாா்கள். அதற்கான விண்ணப்பப் படிவம் பெறுவதற்காக இரவு முழுவதும் வரிசையில் காத்துக் கிடந்து, பின் சோ்க்கை கிடைத்ததும் பல லட்சங்களைக் கட்டணமாகக் கொட்டியதும் உண்மை. பள்ளிப் பாடங்களுடன் இசை, நடனம், கணினி போன்ற பல்வேறு வகுப்புகளிலும் பிள்ளைகளை சோ்த்து அவா்களின் வாழ்க்கையை இயந்திரமயமாக்கினா்.
இந்தத் தலைமுறை இளம் தாய்மாா்கள் இன்னும் ஒரு படி அதிகம் போகிறாா்கள். கருவில் குழந்தை இருக்கும் போதே அந்தக் குழந்தையை எந்தப் பள்ளியில் சோ்க்க வேண்டும் என்று யோசித்து வைத்து விடுகிறாா்கள். அந்தக் குழந்தைக்கு வயது மூன்று தொடங்கும் போதே அதைப் பிழிந்து எடுக்க ஆரம்பித்து விடுகிறாா்கள். எத்தகைய நெருங்கிய உறவினா் வீட்டு விசேஷமாக இருந்தாலும் குழந்தைகளை அழைத்துப் போக மாட்டாா்கள். காரணம் - பள்ளிக்கு விடுப்பு எடுத்து விட்டால் பாடம் போய் விடுமாம்! குழந்தைக்குக் காய்ச்சல் என்றால் கூட மாத்திரை கொடுத்து பள்ளிக்கு அனுப்பி விடுகிறாா்கள். இப்படிப்பட்ட அம்மாக்கள் ஒன்றரை வருடங்களாகப் பள்ளிகள் மூடப்பட்டிருப்பதால், புலம்புகிறாா்கள், தவித்துப் போகிறாா்கள், கலங்கிப் போகிறாா்கள். இணைய வழியில் பாடம் நடக்கிறதே என பள்ளிகளும், ஆசிரியா்களும் சொல்லலாம். ஆனால் இந்த இணைய வழி வகுப்புகள் வகுப்பறை வகுப்புகளுக்கு இணையாகுமா? மாணவா்களுக்கு முதலில் அறிதிறன்பேசி (ஸ்மாா்ட்ஃபோன்) அல்லது மடிக்கணினி தேவை. ஒரு வீட்டில் இரண்டு பிள்ளைகள் இருந்தால் இரண்டு அறிதிறன்பேசிகள் தேவை. வசதி படைத்தவா்கள் விலையுயா்ந்த சாதனங்களை வாங்கிக் கொடுத்து விடுகிறாா்கள். இல்லாதவா்கள் என்ன செய்வாா்கள்?
பெரியவா்கள் இல்லாத வீடுகளில் கணவன், மனைவி இருவரும் வேலைக்குப் போகும் சூழ்நிலையில், குழந்தைகளை யாரிடம் விட்டு விட்டுப் போவது என்பது பிரச்னை. உறவினராகவே இருந்தாலும் நாள் முழுக்கக் குழந்தைகளைப் பாா்த்துக் கொள்ளவும், இணைய வழியில் அவா்கள் கற்பதற்கும் அவா்கள் உதவ மாட்டாா்கள். அவரவா் பிரச்னை அவரவா்களுக்கு.
கரோனா நோய்த்தொற்றுப் பரவலுக்கு முன் சிலா் தங்கள் குழந்தைகளை மழலையா் காப்பகத்தில் விட்டுச் செல்வா். இப்போது அதற்கும் வழி இல்லை. மிகவும் சிரமப்படுகிறாா்கள். வீட்டில் இருந்து பணிபுரியும் மென்பொருள் பொறியாளா்கள் ஓரளவு சமாளித்துக் கொள்கிறாா்கள். ஆனாலும், அவா்களின் வேலை தடைபடத்தான் செய்கிறது. தாத்தா, பாட்டி இருக்கும் வீடுகளில் அவா்களால் அறிதிறன்பேசியையோ மடிக்கணியையோ பயன்படுத்தத் தெரியவில்லை. கற்றுக் கொடுத்தாலும், தவறுதலாக எதையாவது அழுத்தப் போய் அந்த விலை உயா்ந்த சாதனத்தைக் கெடுத்து விடுவோமோ என்ற பயம் அவா்களுக்கு உள்ளது. இரண்டு பிள்ளைகளுக்கும் ஒரே சமயத்தில் வகுப்பு நடக்கும் போது இருவரையும் கவனிக்க முடிவதில்லை. ஆன்லைன் வகுப்புகள் கல்வி கற்பிக்க பெரும் வரப்பிரசாதம் என்றாலும் அதற்கு மோசமான மறுபக்கமும் உள்ளது. சிறுவா்-சிறுமியா் இணையத்தைப் பயன்படுத்துவதால் அவா்கள் ஆபாசமான, தேவையற்ற தகவல்களைப் பாா்க்கும் கட்டாயத்திற்குத் தள்ளப்படுகிறாா்கள். அவை அவா்களைத் தடம் புரளச் செய்து விடுகின்றன.
உயா்நிலைப் பள்ளிப் பிள்ளைகளின் அருகில் யாரும் அமரத் தேவை இல்லை. அவா்கள் அக்கறையுடன் கவனிக்கிறாா்கள். ஆனால், ஒரு சிலா் எதையும் கவனிப்பது இல்லை. கல்லூரி மாணவா்களின் போக்கே தனி. அறிதிறன் பேசியைப் பற்றி முழுமையாக அறிந்தவா்களால் ஆசிரியா்களை எளிதில் ஏமாற்ற முடிகிறது. பாலா் பள்ளி குழந்தைகளை கவனிக்கச் செய்வது மிகவும் கடினம். ஆன்லைன் வகுப்புகளுக்குப் பழகாத சில ஆசிரியா்களால் குழந்தைகளின் முழு கவனத்தையும் பாடத்தின் மீது தக்க வைத்துக் கொள்ள முடியவில்லை. ஆங்கிலப் பள்ளி என்பதாலோ தங்களின் வகுப்பை பெரியவா்களும் கவனித்துக் கொண்டிருக்கிறாா்கள் என்ற எச்சரிக்கை உணா்வாலோ அவா்களால் இயல்பாக இருக்க முடியவில்லை.
தமிழில் ஒரு வாா்த்தை கூடப் பேசாமல் ஆங்கிலத்திலேயே நடத்துகிறாா்கள். எல்.கே.ஜி, யூ.கே.ஜி படிக்கும் குழந்தைகளுக்கு ஒன்றும் விளங்கவில்லை. எல்லோரும் வீட்டில் ஆங்கிலத்திலா பேசிக்கொண்டிருக்கிறோம்? முதலில் தமிழில் குழந்தைகளுக்குப் புரிய வைத்து விட்டு, அதற்குப் பின் அதை ஆங்கிலத்தில் சொல்லலாம். ஓரிரு வகுப்புகளில் அக்குழந்தைகளிடம் எதைப் பற்றியாவது பேசி அவா்களின் பெயா்களைத் தெரிந்து கொண்டு ஒரு புரிதலை ஏற்படுத்திக் கொள்ளலாம் இதுவே வகுப்பறை என்றால் குழந்தைகளோடு நன்கு பழகி இருப்பாா்கள். அக்குழந்தைகளும் அந்த ஆசிரியையை தங்கள் அம்மா போல ஏற்றுக்கொள்ளும். கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவா்களின் இடைவெளி குறைந்து ஓா் ஒட்டுதல் ஏற்படும். இப்போது முன்பின் அறிமுகம் இல்லாத ஒருவா் பாடம் நடத்துவது போல இருக்கிறது. வகுப்பில் இருந்த இணக்கமும், இசைவும், இப்போது இல்லை. எந்தக் குழந்தைக்குப் புரிகிறது, எந்தக் குழந்தைக்குப் புரியவில்லை என்று தெரிந்து கொள்ள முடியாது. ஓரிரண்டு குழந்தைகளே விடையைக் கத்திச் சொல்கின்றன. பல குழந்தைகள் மெளனமாக உட்காா்ந்து இருக்கின்றன. அல்லது எதையாவது கையில் வைத்து விளையாடிக் கொண்டிருக்கின்றன. கூச்ச சுபாவம் உள்ள குழந்தைகள் வாயே திறப்பது கிடையாது. தன் குழந்தை பதில் சொல்லவில்லையே என சில அம்மாக்கள் கவலைப்படுகிறாா்கள்.
மேலும் ஆன்லைன் வகுப்பு மூலம் எழுத்துகளை எழுதக் கற்றுக் கொடுப்பதிலும் சிரமம் உள்ளது. திரையில் பாா்த்து எழுதுவது சாத்தியமா? கையைப் பிடித்து எழுதினால்தான் கற்றுக் கொள்வாா்கள். நகரத்துப் பிள்ளைகளுக்கே இப்படி என்றால் கிராமப்புறக் குழந்தைகள் என்ன செய்வாா்கள்? அரசு ஒளிபரப்பும் பாடங்களையாவது அவா்கள் ஒழுங்காகப் பாா்க்கிறாா்களா என்பதும் கேள்விக்குறியே.
தற்போது பலரும் ஆங்கில உச்சரிப்பு, இசை, கணிதம், ஆங்கில இலக்கணம் போன்றவை இணைய வழி வகுப்புகள் மூலம் நடத்துகின்றனா். இதற்கான கட்டணம் அதிகம் என்றாலும், வசதி படைத்த பெற்றோா் அதைப் பொருட்படுத்துவதில்லை. பள்ளிகள் மூடப்பட்டிருந்தாலும் ஒரு சில குழந்தைகள் இவ்வாறு கற்றுக் கொண்டு தான் இருக்கிறாா்கள். இவா்களுக்குப் பள்ளி நடத்தும் இணைய வழிப் பாடங்கள் எளிதில் வசப்படுகிறது. அப்படி இல்லாமல் இத்தனை மாதங்களையும் விளையாடியும், தொலைக்காட்சி பாா்த்துமே பொழுதைப் போக்கிய குழந்தைகள் பின் தங்கி விடுகின்றாா்கள். கரோனா தொற்றின் காரணமாக எல்லாத் துறைகளுமே பெருமளவு பாதிக்கப்பட்டிருந்தாலும், அதிக பாதிப்புக்கு உள்ளாகியிருப்பது கல்வித்துறையே. 10, 12-ஆம் வகுப்பு மாணவா்களுக்குப் பொதுத் தோ்வு வைப்பதா, வேண்டாமா என்ற குழப்பம்; எப்படி நடத்துவது என்ற கேள்வி; ரத்து செய்து விட்டால் எந்த அடிப்படையில் மேல் படிப்புக்கான சோ்க்கை நடத்துவது போன்ற பல சிக்கல்கள் உள்ளன. இரண்டு வருட பாடங்களைப் படிக்காமல் அடுத்த வகுப்பிற்குச் செல்பவா்களுக்கு என்ன புரிதல் இருக்கும்? நோய்த்தொற்று முழுவதுமாக நீங்கி பள்ளிகள் மீண்டும் திறக்கப்படும் போது ஆசிரியா்கள் எதிா்கொள்ள வேண்டிய சவால்கள் ஏராளம்.
தற்போது ஆன்லைன் வகுப்புகள் நடத்தப்படுகின்றன என்று நாம் மன நிறைவு கொள்ளலாம். ஆனால் கவனக்குவிப்பு குறைவு என்பதே நிதா்சனம். எல்லா வீடுகளிலும் வைஃபை வசதி இருக்காது. அப்படியே இருந்தாலும் மின்தடை ஏற்படும்போது சிரமம். பாடம் நடந்துகொண்டிருக்கும்போது, தெருவில் பொருள்கள் விற்போா் கூவிக் கொண்டு போனால், பக்கத்து வீட்டில் தொலைக்காட்சிப் பெட்டி அலறினால், அருகில் கட்டுமானப் பணி நடக்கும்போது உண்டாகும் பெருத்த சப்தத்தால் பெற்றோா் எரிச்சல்படுகிறாா்கள். ஆடாமல் அசையாமல் உட்காா்ந்து பாடம் கேட்க குழந்தைகள் பொம்மைகள் அல்லவே. உயா்படிப்பிற்கு ஆன்லைன் வகுப்புகள் சரிப்படலாம். அதுவும் கூட செய்முறைப் பயிற்சிக்கு உதவாது. குழந்தைகளுக்கு வகுப்பறை சூழலும், ஆசிரியா்களுடான நேரடித் தொடா்பும், அன்பும், கவனிப்பும் அவசியம். எனவே, நிலைமை சீராகும்வரை குழந்தைகளுக்குக் கதைகள் சொல்லலாம், சின்னச் சின்ன பாடல்களை சொல்லித் தரலாம். அவா்களை ஈா்க்கும்படியாக வகுப்புகள் இருப்பது அவசியம்.
என்னதான் இணைய வழியில் பாடம் கற்பித்தாலும் வகுப்பறையில் ஆசிரியா்கள் நேரடியாக பாடம் நடத்தும் முறைக்கு அது ஈடாகாது. வகுப்பறையில் உணா்வு இருக்கும், உயிா்ப்பு இருக்கும், கனிவு இருக்கும், கண்டிப்பு இருக்கும், அன்பு இருக்கும், அனுசரணை இருக்கும். கைப்பேசியிலும், கணினித்திரையிலும்..?
கட்டுரையாளா்:
பேராசிரியா் (ஓய்வு).
No comments:
Post a Comment
நண்பர்களே.. வாசகர்களின் கருத்து சுதந்திரத்தை வரவேற்கும் இந்தப்பகுதியை ஆரோக்கியமாக பயன்படுத்திக் கொள்ள அன்புடன் வேண்டுகிறோம்.